κατάματος

-η, -ο

(για χιόνι ή βροχή ή καπνό) αυτός που πέφτει κατευθείαν στα μάτια («κατάματο έπεφτε πάνω μας το χαλάζι»).

επίρρ...

κατάματα

μέσα στα μάτια.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + -ματος (< μάτι), πρβλ. γλυκό-ματος, μονό-ματος].